1. |
O Hroas tou 15avgoustou
02:19
|
|
||
2. |
Krystalla Spasmena
04:22
|
|
||
|
Μεγάλωσες, μεγάλωσα... μου γράφεις γράμματα καμένα,
με άφησες, σε άφησα...να ζούμε στα απωθημένα.
Μεγάλωσες, μεγάλωσα... γνωρίζω λίγα πια για ‘σένα.
με άλλαξες, σε άλλαξα... κι οι δυο μας κρύσταλλα σπασμένα.
|
||||
3. |
Ola na pane na kaoun
04:36
|
|
||
|
Δεν το πιστεύω ότι σε σκεφτομαι, πως έχω πέσει στην παγίδα αυτή πάλι.
Σε ξέρω από μια βραδιά, φύγε από το μυαλό μου πια,
άσε με μπας και ηρεμήσει το κεφάλι.
Έχω φουντώσει και σε σκέφτομαι, τι ήθελα να μπλέξω με γυναίκα άλλη;
Στρωμένη είχα τη ζωή μέχρι που μου ‘λαχες εσύ
κι αν δεν σε κλέψω βρε να μην με λεν’ Μιχάλη.
Όλα να πάνε να καούν, όλα να σβήσουν να χαθούν,
ένα φιλί σου με κατάντησε ρεμάλι.
Έχεις την όψη τ’ ουρανού και με το πάθος του τρελού,
σε σφίγγω μεσ’ την μεθυσμένη μου αγκάλη.
Δεν το πιστεύω πως δεν μ’ αρνήθηκες, πως γίνεται εσύ να κοίταξες εμένα;
Έχεις στα πόδια σου όποιον θες, μα εσύ εμένα έδεσες
με ισοπέδωσες με δυο φιλιά κλεμμένα.
Θα ‘ρθώ στην πόρτα σου κι αν με θυμήθηκες ίσως να ένιωσες τι ένιωσα για ‘σένα...
Μόνο να ξέρεις ότι φταις και μην σε νοιάζουν οι ντροπές.
Αν δεν σε βρω δεν έχω νόημα κανένα.
|
||||
4. |
Laspes (cover)
03:54
|
|
||
|
Μακριά η ζωή μου κι άγρια ψάχνει
τις νύχτες με μάτια κλειστά (τυφλά)*
γυμνός κι αλήτης, μοναχός
δε βρίσκω δρόμους, γυρνάω σαν τρελός
Περνάω τα στέκια που έζησα
πόρτες κλειστές κι ας μη με νοιάζει γι’ αυτές
μοιάζει η ζωή μου φυλακή
κι ό,τι έχω κάνει μου βγαίνει καρφί.
Λάσπες στο δρόμο, λάσπες και βροχή
δεν ξέρω γιατί τρέχω
Eίν’ η ανάσα μου βαριά
σε θέλω, δεν αντέχω.
Γυμνός στα πόδια (στήθια)* σου ακουμπώ
νιώθω στο αίμα μου πυρετό
βρίζω και σβήνω τις στιγμές
όνειρο κι εφιάλτης σαν χθες.
Kρατάω ψυχή που σιγοκαίει
μικρό παιδί μες στα χέρια μου κλαίει
χρώμα στο ψέμα δηλαδή
κι αλήθεια – ψέμα για κάθε στιγμή.
|
||||
5. |
H Plateia
04:15
|
|
||
|
H πλατεία έχει μείνει άδεια,
οι φωνές του δρόμου παίζουνε κρυφτό
Στα σκοτάδια,
δυο παιδιά που τρέχουν να θυμίζουν τον χαμένο μου εαυτό
Ποιος ξέρει τι φταίει κι είμαι ακόμα εδώ
Δε λέω να φύγω άμα δε σε δω
Τα ρολόγια έχουν προχωρήσει
Δείκτες σημαδεύουν σ' άλλες εποχές
Δύο λόγια, δυο φωτογραφίες ζωντανεύουν όσα έμειναν στο χθες
Ποιος ξέρει που να ‘σαι κι αν είναι γραφτό
Να ζήσω φεγγάρια δίχως να σε δω
Η πλατεία άδεια κι εγώ περιμένω χρόνια να σε δω
|
||||
6. |
Pliges
04:42
|
|
||
|
Στίχοι
Απόψε είμαι μοναχός, στο μονοπάτι σου εμπρός.
Απόψε σε θυμήθηκα, δεν ξέρω πως κρατιέμαι,
μακριά σου τυραννιέμαι.
Απόψε χάνεται ο σφυγμός, στη ζάλη απ’ το τσιγάρο.
Απόψε γίνομαι καπνός, και έρχομαι να σε πάρω
Και ανθίζουνε λουλούδια μεσ’ στις πυρκαγιές
σαν γεννιούνται τα τραγούδια μέσα απ’ τις πληγές.
Απόψε σύννεφο πυκνό η κάθε διαδρομή σου.
Και όσα δεν τόλμησες ποτέ να πεις με την φωνή σου,
τα λέει η σιωπή σου.
Στη θάλασσα εγώ γυμνός και εσύ το κέλυφος μου
Γράφω κι ας πέρασε καιρός για ‘σένα ακόμα φως μου
Και ανθίζουνε λουλούδια μεσ’ στις πυρκαγιές
σαν γεννιούνται τα τραγούδια μέσα απ’ τις πληγές.
|
||||
7. |
Ths Lypis to Krasi
04:05
|
|
||
|
Δεν θέλω να σε ξέρω, ούτε να σ’ αγαπώ.
Δεν θέλω να γυρίσεις, όσο κι αν σε ζητώ.
Δεν θέλω αναμνήσεις, ούτε να χαιρετάς.
Δεν θέλω να θυμάμαι, όταν με συναντάς.
Δεν θέλω πια παρηγοριές, μονάχα να ξεχάσω
τη νύχτα που ‘φυγες και δεν μπορώ να ησυχάσω.
Αφού εσένα έχασα, δεν έχω πια να χάσω
και με της λύπης το κρασί μονάχος θα γιορτάσω.
Βάζω φωτιά στο κρύο το δάκρυ το χρυσό,
να κάψω το αντίο, που μ’ άφησε μισό.
|
||||
8. |
Ston Asso
03:42
|
|
||
|
Όταν αρπάξει το μυαλό τη σπίθα απ’ την αγάπη
Γυρνά τον κόσμο ανάποδα και βλέπει μ’ άλλο μάτι
Κι όταν γυρέψει η καρδιά του έρωτα το χάδι
παίζει και χαριεντίζεται με της φωτιάς το λάδι
Αχ μανούλα μου, αχ μανούλα μου
Πάλι σε μπελάδες μπήκε η καρδούλα μου
Όταν σκουριάζουν τα φιλιά, η αγκαλιά βαραίνει
αλλάζουν χέρια τα κλειδιά και τρίτος μέσα μπαίνει
Κι όταν θαμπώσει το γυαλί, του χωρισμού η στάχτη,
Ριζώνει το παράπονο στα χείλη που ‘χουν άχτι
Αχ μανούλα μου, αχ μανούλα μου
Πάλι έμεινε στον άσσο η καρδούλα μου
|
||||
9. |
|
|||
|
Σε θυμάμαι, να τραβάς τα κοντά σου μαλλιά
Σε θυμάμαι, να γυρίζεις πλευρό ξαφνικά
Να ζητάς ένα χάδι απαλό, εγώ είμαι για σένα εδώ
Σε θυμάμαι, να γυρίζεις από τη δουλειά
Σε θυμάμαι, να ξεσπάς σε εμένα ξανά
Να μην ξέρεις γιατί έχεις θυμό, ή αν χωράς μες τον κόσμο αυτό
Να μη νιώθεις κανένα κοντά, εγώ είμαι για σένα εδώ
Σε θυμάμαι, να σε τρώει ξανά το γιατί
Σε θυμάμαι, να 'χεις πάντα ανοιχτή μια πληγή
Να ξεχνάς πως μπορείς κι αγαπάς και τη θλίψη σου να τραγουδάς
Να ζητάς ένα χάδι απαλό, εγώ είμαι για σένα εδώ
Σε θυμάμαι, να κοιτάζεις με βλέμμα απλανές
Σε θυμάμαι, να πιστεύεις σε αγάπες μισές
Άθελα σου να είσαι αφελής και το μάταιο να προσπαθείς
Σε θυμάμαι, να σε νοιάζει οι άλλοι τι θα πουν
Σε θυμάμαι, όταν κλαις να μη θες να σε δουν
να αδικείσαι και να 'χεις οργή, να βυθίζεσαι στη σιωπή
να ζητάς ένα χάδι απαλό, εγώ είμαι για σένα εδώ
Εγώ είμαι για σένα εδώ
|
||||
10. |
To Xamini
04:34
|
|
||
|
Στη καρδιά μου χαλινάρι, έδεσες και με τραβάς.
Μα είν’ αρρώστια πιο μεγάλη να μην ξέρω αν μ’ αγαπάς,
Αν μ’ αγαπάς...
Είναι ο πόνος μου φιντάνι στο χαρμάνι της ντροπής
και ποτέ του δεν θ' αγιάνει αν μου φύγεις και χαθείς.
Το μυαλό μου ένα καμίνι και η σκέψη μου φωτιά
να ‘σαι ότι και να γίνει στην δικιά μου αγκαλιά,
στη δικιά μου αγκαλιά...
Πώς να αλλάξω το γραμμένο, που ‘ναι σαν χαραγματιά
κι είναι καταδικασμένο να μου φύγεις μια βραδιά,
Αχ, μια βραδιά...
Το φιλί μου ένα χαμίνι στη δικιά σου γειτονιά
να βρει τρόπο και να γίνει των χειλιών σου κλειδωνιά,
των χειλιών σου κλειδωνιά.
Το μυαλό μου ένα καμίνι και η σκέψη μου φωτιά
να ‘σαι ότι και να γίνει στην δικιά μου αγκαλιά.
Το φιλί μου ένα χαμίνι στη δικιά σου γειτονιά
να βρει τρόπο και να γίνει των χειλιών σου κλειδωνιά.
Βρε των χειλιών σου κλειδωνιά.
|
||||
11. |
Paliatsos
03:57
|
|
||
|
Χτυπάνε τα μηνύματα και δεν είσαι εσύ,
αχ δεν είσαι εσύ καρδιά μου,
να μου φέρνεις την χαρά μου και τη ζεστασιά.
Ανάθεμα τα μύρα σου και τα αρώματα,
αχ τα μύρα σου ομορφιά μου,
που σκορπάς ολόγυρα μου και με τυραννάς.
Παλιάτσος στην αγάπη, έλα κι ας είναι απάτη.
Παλιάτσος ξεχασμένος, χωρίς εσένα ξένος.
Ανάθεμα τον ήλιο σου και το λιόγερμα,
αχ το λιόγερμα που χάνω απ’ τα μάτια σου επάνω,
άλλον σαν κοιτάς...
Τη μοναξιά, τη μοναξιά δεν αρνήθηκα.
Δεν αρνήθηκα καρδιά μου,
μα με ‘σένα μακριά μου τρέμω σαν σκιά.
|
||||
12. |
Agriokeraso
02:58
|
|
||
|
Στα βλέφαρα σου πάνω σταλαγματιές
και γλυκοσουρουπώνει στις γειτονιές.
Αποκοιμήσου αγάλι στο στήθος μου,
αγάπη μου.
Σαλεύουνε κοπάδια νεραϊδών,
απ’ το κατώφλι των δυο σου ματιών.
Κοιμήσου να μ’ ανθίζει τριανταφυλλιά,
μες στην καρδιά.
Μες στο χαμόγελό σου πλούτη ανθών,
σαν τις παλιές αυλές των αρχοντικών.
Κοιμήσου να στολίζεις μες στην νυχτιά,
άστρα παλιά.
Τα χείλη σου φιλάω για να γευτώ,
αγριοκέρασο και γλυκό νερό.
Κοιμήσου πλάι μου να σε ‘χω οδηγό,
να προχωρώ.
Αγριοκέρασο και γλυκό νερό,
να σε χαρώ.
|
||||
13. |
Ena
05:00
|
|
||
|
Ο κόσμος γύρω μου δεν με θυμάται πια,
φίλοι και έρωτες παλιοί με έχουν ξεχάσει.
Καθένας στη ζωή έπαιξε μια ζάρια,
μα για πολλούς έχουν τα όνειρα γεράσει.
Ο κόσμος γύρω μου έπαψε να μιλά,
περνάει καλά μόνο εφήμερες ταμπέλες.
Βρίσκει τον ουρανό μέσα στα κινητά,
και στις οθόνες σχηματίζει πασαρέλες.
Περιπλανιέμαι σε στενά με μίζερους θαμώνες,
με σφάζουνε της μοναξιάς οι βάρβαρες αγχόνες.
Ξέχασα πως με λέγανε και ακόμα να το βρω,
νόμιζα χθες πως ήξερα, μα πέρασαν αιώνες.
Όσοι ξαπόστασαν μόνοι στην ερημιά,
τα ξεχαρβαλωμένα νιάτα τους ξεσπάνε.
Ψάχνουν για φυλαχτό να βρούνε συντροφιά,
μέσα τους άγρια θηρία ξεφυσάνε.
Κι οι αποχωρισμοί είναι μια ρουφηξιά,
φαρμακερή είναι για εκείνους που πονάνε.
Φταίει η πάχνη που μαζεύει η καρδιά,
όταν οι άνθρωποι ξεχνούν να αγαπάνε.
|
||||
14. |
Barka
05:09
|
|
||
|
Γεμάτος με καψίματα με χίλια δυο χτυπήματα.
Φορτώθηκες στην πλάτη σου τα λάθη και τα πάθη σου.
Γεμάτος παραπτώματα ουλές και χαρακώματα
και μ’ έναν νου μετέωρο τα ‘βάλες με τον αίολο.
Με αμαρτωλά καμώματα ψάχνεις τα άγια χώματα
τη ζεύξη και τη σχάση σου, τα ύψη και τα βάθη σου.
Γεννήθηκες στα σύννεφα μα ταίριαξες στη λάσπη.
Της λύπης σου τα χρώματα κράτα τα για μπαλώματα,
στη ρημαγμένη βάρκα σου και στη χαμένη αγάπη σου.
Γεύσου τα ξημερώματα, ψαξε στα ξεφαντώματα
κι αν βρεις ελπίδα φόρα τη στη βάρκα και προχώρα τη.
Άιντε καημένε, άιντε.
Τράβα κουπί τράβα κι εμάς,
σε άγνωστα ταξίδια.
Άιντε καημένε, άιντε.
Τράβα κουπί και τη στεριά
θα βρούμε να γελάμε.
|
||||
Michalis Kaplagkiozis Heraklion, Greece
Το άλμπουμ "Η μπαρότσαρκα ενός Ρέμπελου" διατίθεται σε ηλεκτρονική μορφή δωρεάν μέσω της πλατφόρμας του Bandcamp. Όποιος ή όποια επιθυμεί να ενισχύσει οικονομικά την καλλιτεχνική μας προσπάθεια μπορεί να το κάνει με ελεύθερη συνεισφορά στην πλατφόρμα του bandcamp. ... more
If you like Michalis Kaplagkiozis, you may also like:
The Toronto-based sextet make moody, cinematic sounding music that blends psych-folk and post-rock.
go to album
Ship To Shore
by Richard Thompson
The legendary Richard Thompson's new solo album exemplifies his many musical paths, from pop and cabaret to jazz to traditional folk.
go to album
Sparkling and knotty indie rock from this Australian group with interlocking guitars and shifting rhythms.
go to album
Darkness begins to creep into the corners on the latest from Itasca.
go to album
Little Green
by Cara Beth Satalino
Cara Beth Satalino's delicately melodic yet resilient indie folk songs sparkle with lyrical wit and hard-won wisdom.
go to album
Nippon Acid Folk 1970-1980
by Time Capsule
The experimental spirit permeating this collection of Japanese acid folk foreshadowed the arrivals of city pop, the psych revival, and folktronica.
go to album
Will I Still Bloom?
by Half Dream
Heartland indie rock that’s like Angel Olsen at her fuzziest fronting a gnarlier Mazzy Star.
go to album
